"સ્તર"

Charan sahitya


જે આબરૂ જવાનો ડર રાખે છે.

એ જ અડીખમ એના ઘર રાખે છે.


સ્લેબ પર સ્લેબ એનાં પર કુટીર.

ને નળીયા મર્યાદા જરૂર રાખે છે.


ને વળી આ સોનું ઢાંકે શરીર ને!

ચુંદડી જ મર્યાદા અમર રાખે છે.


ખદબદતાં મહેલ વળી શું કામના!

એ જવાના દરવાજા સત્તર રાખે છે.


એક જ આગણું, એક જ આધાર.

મોજમાં તોયે મોરલીધર રાખે છે.


અંગ ઢાંકયા ચીર હોય ને કોઈ ખેંચે.

એને યોગેશ્વર અગ્રતામાં ઉપર રાખે છે.


લીફ્ટ લઈ જશે ઉંચકી 'દેવ' ઉપર, 

ધરતી ચોક્કસ એનું સ્તર રાખે છે.


દેવાયત ભમ્મર:-✍️✍️

(તસ્વીર પ્રતિકાત્મક છે.)